Son Dördün
Uzak ve Cezalı bir şehrin tam ortasındaydın.
Silip süpürdüğün hatıralardan,
kocaman boş evlere geçmiştin.
Bir boşluk ki herşey var,hiçbirşey yoktu.
Bakıyordun,görmüyordun.
Söylüyordun, duymuyordun.
Feri kaçmıştı bakışlarının,
Yüreğin yaralı ceylan.
Hangi mevsim,hangi ayda kalmıştı aklın
unutmuştun.
Gölkkuşağı kaplı kuyunun içinde
dönüp duruyordun.
Yusufça selamlarla gezerken bir gün,
almadı selamını Son Dördün.
Görmüştün Son Dördünü.
Görmüştün binlerce yıldız arasından.
Ve o an anlamıştın,
Cezalı şehrin üstüne
Son Dördün doğmuştu.
Kayıt Tarihi : 22.1.2008 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!