Son dönemece girerken yaşam,
Çeker hep beni, kendine doğru.
Mevsim kara kış, zamansa akşam,
Çeker hep beni, kendine doğru.
Tenim buruşuk, alnım kırışık,
Ayağım aksak, aklım karışık,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla