Son dokunuş Şiiri - Serdar Yusuf

Son Dokunuş

Son dokunuştu yıldız, düşen saçlarına yüreğimle,
Son kez öptüm gözlerinden, dokunmadan.
Ell­erini göğsüme sardım, kuş gibi çırpınırken yüreğimde,
Güneş son kez doğmuştu,
Ve son kez gördü gözlerim gizemli canı.

Sarılma sadece bir hayaldi,
Bir yelkenlinin delik yelkeni ve bozuk motoru gibi,
Yerimde saydım,
Rüzgâr savurdu sessizliği,
Ve uçtu kuşlar gibi, ardında yalnızlığın izini bırakarak.