Son dokunuş Şiiri - Ahmet Suyadal

Son nefesimi verirken de susar mısın benim için
Güler misin içindeki çocuk ağlarken için için..

Aslında bir tek cümleydi senden duymak istediğim
Kalbinden geçenleri söyle bana
İçinden geldiği gibi konuş
Ve mantık cümleleri kurma bana
İsterse öldürsün beni o son dokunuş..

Yolun sonuna geldiğimde yürür müsün benim için
Koşar mısın dizlerini kanatsa da yüreğin..

Aslında son bir gülüştü senden beklediğim
Ne olur gülerken de rol yapma
İnan ağladığını görmek çok zormuş
Ve kimsenin önünde eğilip kalma
Bırak yine dik kalsın o son dokunuş..

Bir besmelelik ömrüm kalsa da gelir misin benim için
Dua eder misin kan revan içinde olsa da ellerin..

Aslında sadece seni mutlu etmekti emelim
Eğer mutsuzsan ne olur söyle bana
Düşünme söyle ilkmiş veya sonmuş
Ve susup ta hem seni hem beni yakma
Dilerse, dilerse öldürsün beni o son dokunuş….