Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hazan mevsiminde, solardı zaman
Sarı yapraklarla gün dökülürdü..
Göğü kaplardı sis ve kara duman
Yağmurlara ferman -Kün- dökülürdü..
Güneş sürülürdü sürgündü yüzü
Söylerdi Savrulan yel türkümüzü
Perdelerdi kara bulut gündüzü
Hayatın başında son dökülürdü..
ve adı özgürlüktü,çok güzeldi,etkilendim dogrusu,tebrikler dost.
Nasıl ki başlangıç sona adımsa... Hazan da baharın müjdecisidir... Her baharın bir hazanı olduğu gibi... Umarım hazan mevsimleri sadece ebediyete göçerken gelir yüreklere... Yaşarken tadmaz yürek bu acıyı... Yüreğinize sağlık Fatih Bey... Severek okudum şiirinizi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta