Son Dinozorun Hüznünü Kuşanıyorum

Şimdi kalkıp gidiyorum,
Gitgide yaklaşan sonum
Son dinozorun hüznünü kuşanıyorum…

Biraz daha eskimiş kendi mekanında maviler,
Bir o kadar yansıtmıyor yakamozları denizler.

Rezervasyona gerek yok,
Gitmesine gideceğim elbet bu yerlerden,
Kimsenin davet etmesine gerek duymadan,
Yada birileri gidişimi kolaylaştırmadan,

İstiridye kabuğunu doldurmamış bir hayatın,
Biraz küskün, biraz hırçın dalgalarında,
Gün batımına kadar uzayan saçlarımızda
Say ki, kafa tutmuşuz birilerine,
Say ki çekil git demişiz, güneşimizden,
Hepsi bu,,,

Ay ışığında bile önünü görmezler,
Duyargasızdırlar seslere,
Mayın ekilidir tarlasına “girilmez”
Tırnağımızı kessek cinayet sayılır,
Cemre düşse eylülden,
Alnımıza süngüler saplanır…!

Şimdi kalkıp gidiyorum,
Gitgide yaklaşan sonum
Son dinozorun hüznünü kuşanıyorum