Son Dilekçem Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Uzaktan,yakından gelen dostlarım:
Son delekçemdir sizlere.
Gidiyorum toprak eve.
Beni unutmayın karanlık kabre..

İnanın dünyada bende yaşadım.
Bazen üzüldümse, bazen sevindim.
Çolup çocuğumu bende severdim.
Hepsini bırakıp yola koyuldum.

Elbiseme bakın güzel dostlarım:
Ne yakası vardır ve nede cebi.
Giydirdiler bana beyaz kefeni.
Tabut denen ata koydular beni.

Bebeklik, çocukluk devresi geçti..
Farkına varmadan gençliğim bitti.
Yazı bekler iken kara kış geldi.
Evimden, odamdan aldılar beni.

Biraz önce okunmuş idi salam.
Bir çok dostum vardır bana vahlanan.
Allahın emrider böyle bu düzen.
Kimi evvel gider kimi sonradan..

Kısa süre önce konuşurdum ben.
Şimdi torunlarım korkuyor benden.
Vakit geldi ruh ayrıldı bedenden.
Canlı için kurtuluş yok ecelden...

Son tavsiyem size dostlar:
Aman namazları kılın.
Aldanmayın nefs, şeytana:
Şu an benim halim görün..

Hakkınızı helal edin.
Bana dualar gönderin.
Cumalarda, bayramlarda:
Listede bana yer verin...

Biraz sonra kılınacak namazım.
El üstünde taşınacak tabutum.
Mezarlıkta hazır edildi evim.
Beni unutmayın güzel dostlarım.

Son hitabım size benim:
Göçüp giderken dünyadan.
Vakit, saat geldiğinde:
Gelirsiniz siz arkamdan.
01.04.2007