Son Dilek Şiiri - Bilgin Çabuk

Aslında yazmazdım ben bu şiiri,
Kalemin ucunda sen olmasaydın.
Terkeder giderdim bu koca şehri,
Gittiğim yollardan ayrılmasaydın.

Sebep mi kalacaktı gitmelerime?
Vardığım yerde sen olmasaydın.
Kendimi koyardım, senin yerine,
Baktığım yerde sen olmasaydın.

Aslında yazmazdım ben bu şiiri,
Yazdıkça kağıda bulaşmasaydın.

Kavuşmak ta neymiş? Ne ayrılığı?
Anlardım canımda can olmasaydın.
Vuslatla hasretin dert ortaklığı,
Boşver,der geçerdim, sen olmasaydın.

Aslında, yazmazdım ben bu şiiri,
Boş sayfalarımı doldurmasaydın.

Mümkün mü, ağlarken sadece gülmek?
İmkansız sanırdım sen olmasaydın.
Meğer ne kolaymış aşk ile sevmek,
Aşkımı severdim, sen olmasaydın.

Aslında yazmazdım ben bu şiiri,
Elimin içinde sen olmasaydın.

Kavuşmak mahşere kaldıysa eğer,
Kıyamet dilerdim sen olmasaydın.
Son dilek seninle ölmekmiş meğer,
İçimde yanan mum sen olmasaydın.

Aslında yazmazdım ben bu şiiri,
Ömrümde son satır sen olmasaydın..