Gülüyoruz inatla bazen, lodosa,kara bulutlara, gelmeyen otobüslere,yoksulluk sınırına karşı gülüyoruz,
Bir devrim yaptığımızın farkında olmadan,
Dalgalara direnen bir yelkenli gibi korkusuzca.
Ağladıktan sonra gülmek istiyoruz,
Gözyaşlarımızdan arda kalan zamanda.
Ama yapamıyoruz, ellerimizi kaldırıp da
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta