Son derdim Şiiri - Ali İhsan Karataş

Kaçarken,yarama derman buldum sanmıştım,
Gölgenin üzerine,kasvetini anmıştım,
Uslanmaz,deli gönül,her defası kanmıştım,
Saflığıma yenilmiş,dudaklarda yanmıştım.

Yıllar sonra,dönüpte neye bakam yüzüne,
Ne susarım karşında,ne dalarım gözüne,
Zehirli,çatal dilin kulağımda sözüne,
Çaresizlik,ezelden işlemişti özüme.

Suçum budur hakim bey! Zamanında çok sevdim,
Şu canımdan vazgeçtim,dertlere göğüs gerdim.
Kirlenmemiş,tek parçam,onuda yare verdim,
Alemi takmıyordum,sendin benim son derdim.

Şimdi çölde su olsan,doğan güneşim olsan,
Ne isterim güneşi,ne içerim bir damla,
Boğulurken,deryada tutacak elim olsan,
Haram olan eline,gözüm değmez! Bil anla...