Son demlerine dayandık artık ömrün,
Perdeler bir bir inmeye başladı.
Son baharını yaşıyoruz artık hüznün,
Işıklar bir bir sönmeye başladı.
Mum gibi eriyor zaman gözlerimde,
Tekrardan yaşıyorum sanki anılarımı.
Bir kıyamet kopuyor sonra bedenimde,
Feryat figan sarıyor dört bir yanımı.
Kaptırıyorum kendimi sonra eriyen zamana,
Bir yanda ben eriyorum, öbür yanda sen.
Ne bir çelişki kaldı şimdi ne de bir mana,
Bir yanda ben susuyorum, öbür yanda yine sen.
Bir bulut çöküyor sonra üzerime,
Kapkara,simsiyah bir bulut.
Bir ateş düşüyor sonra tenime,
Yandıkça yanıyorum, yok bir umut.
Kayıt Tarihi : 15.6.2008 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!