Son demlerimi salıyordum

Kirli bir gökyüzüydü
Yüzümde griye çalıyordu artık
Yapacak nem kaldıysa
Son çabalarım
Son demlerimi salıyordum
Garip bir renk akıyordum damarlarımdan
Hayatın solan renklerine
Hiç gelmemiş gibi
Gidiyordum bu şehirden
İzlerimde buhar taneleri
İçimden geçmeyen, yüreğimi ezmeyen kalmamış gibi
Islıklarlar dolu bir rüzgar geçiyordu içimden
Ben bende miydim? Hiç bilmiyordum.
Aramak için bir çabada sarf etmiyordum
Savrulup zamana
Kahredilenlerin küstürülenlerin memleketine
Çıkarma yapıyordu bütün onurlu askerlerim
Tek tek düşsekte
Düş kırıklıkların parçalarından
Biz hep birdik kendi savaşımızda
İçlerimizi yıkıp geçseler de
Külümüzden dikilirdik dimdik ayağa
İhanet öldürürdü bizi sadece
Ve mevsim son derdi