Son Demler (Belki) , Şiiri - Çağdaş Öztürk

Düş/e kal/ka aşka
(-Düş aşka
-Düşe kal aşka
- Düşe kalka aşka)
Hepsi başka başka…
Aşk aşağıda,
Aşk (bed) dua,
Aşk illaki; zorla da olsa…

Kafa patlatıyorum
Ben onlara çağ atlatıyorum;
Onlar kafamı patlatıyorlar
Beni çatlatıyorlar.
Kim bunlar?

İster/sen kabul et/me!
Az kaldı dön/me/me.
Etme! (ki bulma!)
Et/meme!
Bul/mama!
İzin vermiyorlar kalmama.

İnsanları uyandırıyor bombalar
(“İnsanlar uykudadır. Ölünce uyanırlar.”)
İnsanlık elden gidiyor; yansın lambalar!

Üçü-beşi çok bulurken fabrikalı sakıza,
Ne çok para veriyoruz bu doğalgaza!
Kel başa şimşir tarak!
Utanarak…

Sultan olsan, fakat
Büzerse makat
İşin sakat!
Hiç kıymeti yoktur o an dünyanın
Ankara’nın, İstanbul’un, Konya’nın…

Ey kör!
Gel gör!
(Beni aşk neyledi?)