S. Son demler Şiiri - Enver Ertürk

Ömrümüzün son demindeyiz.
Hastalıklar peş peşe..
Kimimiz şekerin, kimimiz tansiyonun pençesindeyiz.
Önceleri paramız yoksa yiyemiyorduk,
şimdi olsa da yiyemiyoruz.
Yaş yetmişin ne anlama geldiğini,
bu dertlerle anlıyoruz.
İnişin başında, eylemin sonunda,
gündemin dışında, düşüncelerin odağındayız.

Eski defterler, yaşananlar,
gülümseten, üzen anılar
tekrar tekrar hatırlananlar.
Çevremizle ilgimiz azaldı kalmadı gibi.
Her geçen gün ayrı bir dert gibi.
Yaşananlar ömrümüzü törpüler gibi.
Gece uykuları bölüm bölüm,
gündüz çöken ağırlık sanki ölüm.
Gençken ayakta geçirilen,
grip nezle ya da başka bir illet..,
Şimdi yatıran, yatağa çivileyen birer zillet.

İlaçlar torba torba paket paket,
yetmiyor.. Alternatif tababet,
Lokman hekim'den,İbn-i Sina'dan,
günümüz şifacılarından,
kimi doğrucu kimi sahtekârlardan,
not aldığımız
fayda aradığımız
yüzlerce tarif reçete tanıtım.. hangisini yapsak ?
Doğrusunu nasıl bilsek uygulasak..
Kimi silip atalım, kime tabi olalım,
bu bitki, şu meyve o yaprak,
hangisini yesek de kurtulsak..
Denemelere.., Kalan ömür yetmez ki..
Hangisine uysak.

Dört bir yana elçiler ulaklar sal.
İstediğin kadar bilgi topla, önlem al..
Çaban.., Fazladan tek nefes almana yetmeyecek.
Belki biraz daha sağlıklı yaşayıp,
daha az öksürecek..,
Ve daha dik yürüyüp yol alacaksın.
Ama inan sonunda,
ikii metrelik mekânda..
İki elin yanında,
tek elbisen dikişsiz beyaz giysinle,
başucuna dikilen servinle..,
Sonsuza dek sağ yanına dönük yatacaksın.