Hayat bu, anlamaz kanarsın sen de,
Yaşarsın beyhude haberin olmaz,
Sonra idrâk edip 'Eyvaah! ' desen de;
Son demde 'aman'ın yararı olmaz...
Bir ömür boyunca gafil gezsen de,
Nefsin arzusuna şeker ezsen de,
Nihayet hatanı bir an sezsen de;
Son demde pişmanın yararı olmaz...
İrfanı,hikmeti koyup bir yana,
Sapıttın bir sağa bir de sol yana,
Tövbe cilasını gönül aynana,
Son demde vurmanın yararı olmaz...
Önce inan,yaşa sonra tebdil ol,
Tezkin et nefsini daim pak dil ol,
'Ölmeden ölüme her an hazır ol',
Vahdetsiz ölmenin esrarı olmaz.
Son demi çok sonda sanıp aldanma;
Ölüm cana minnet,ölüm canlanma,
Şebnemi goncaya salan can damla,
Varlıkta kalmanın ısrarı olmaz...
'Hasan Can' söyledin nasihat dîlden,
Eyledin has kelam ince derinden,
Eğer kemalâtın yoksa özünden;
Fuzulî sözlerin ikrarı olmaz...
(15 Ocak 1996 /Ahlat)
Hasan KaymazKayıt Tarihi : 16.3.2007 09:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!