Yolumun akşamla kesiştiği an
Kalbimde kül yakar bir garip korku
Mevtalarla dolu bu sessiz umman
Olur, cepkenime korkulu pusu
Yürürüm yolların en mahremine
Ki Allah bahşetmiş bu yollar benim
Bir nazar eylesen ak perçemime
Belki de yeşerir, kuru bedenim
Yollarım yılların elinde kalmış
Sevgi dedikleri artık bin bir dert
Yaşanacak kutsallığı kalmamış
Karşılıklı değil, arada, fert fert
Ve vakitsiz bir an gelecek haber
Üşüşüp yollara, yorgun, derbeder
En son demlerini sılalara ver
Her yol en nihayet korkuya gider…
Kayıt Tarihi : 24.8.2006 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!