Varsın kimseler seni bir an bile anmasın,
Ayrılık ateşinde sarsın ruhunu mâtem.
Ne bir bülbül ne serçe vuslatına konmasın,
Sevdaya gem vurdular, eyvâh! Artık bu son dem.
Gaipten ümmi bilge rüyana olsa peyda,
Ruhunu mesken tutan saçların örgüsünde.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta