Herkes gibi sıradan olmayı beceremedik.
Keşke sen hep benim suskunluğumdan,
ben de senin inatçılığından dem vursaydık...
Yalnızlığımdan kucaklamasaydın beni.
Aramıza giren; sevginin özü,
sözün azı olsaydı...
Ölçmek zorunda kalmasaydım
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Ara sıra kitabın takılıyor gözüme:
O an içim burkuluyor...
Dikiz aynasından seni izlemek gibi
ama göz göze gelememek gibi...
Her şeye geç kaldığım yerdeyim şu an.
Bu mu gün ışığı?
Bu mu aydınlık?
Yüreğinize duygunuza sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta