Son Dem Şiiri - Demet Bekiş

Bir gün şafakla birlikte kavuşacaksın özgürlüğe
Bir denizin mavisine yansıyacak mahmurluğun
Martıların figanı mı tasalandıracak seni
Yoksa özgürlüğün ilk demi mi
Mavi gölün kıyısına yaklaşırsan akşamüstü
Kızıl şafağı göreceksin yansımışken
Gözlerin kamaşacak bu güzellikte mavi gölde
O da özgürlüğe davettir işte
Güneşin batışıyla gökyüzünün kırmızılığını seyret
Bir yanı mavi diğer yanı kırmızı
Üşümemelisin ama akşamüstü soğuğunda
Yine aynı şafakla kavuşacağın ebediyeti düşün
Aynı martıların çığlıkları kulağını okşamayacak bu defa
Artık özgürlüğün son demidir geçirdiğin
Ve artık denize matemin yansıyacak
Ne o acı mı verdi son şafak?
Boşver bir diğeri özgür olmayacak mı?