Şimdi sensizliğin son demindeyim..
Bulutlar uçuruyorlar beni bir sonsuza..
Yetim bir çocuk gibi başım okşanmamış..
Gözbebeklerim yalnızlıktan cam kırığı..
Bir hasret ki dindirecek bir tek sensin..
Biliyorum hiç gelmeyecek hiç gelmeyensin..
Yitik bir hayatın tek celladı sensin..
Çocuk gözlerimde ne yazık kahramanım sensin..
Kayıt Tarihi : 9.2.2015 15:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi sensizliğin son demindeyim.. Bulutlar uçuruyorlar beni bir sonsuza.. Yetim bir çocuk gibi başım okşanmamış.. Gözbebeklerim yalnızlıktan cam kırığı.. Bir hasret ki dindirecek bir tek sensin.. Biliyorum hiç gelmeyecek hiç gelmeyensin.. Yitik bir hayatın tek celladı sensin.. Çocuk gözlerimde ne yazık kahramanım sensin..
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/09/son-dem-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!