Sonbaharın son demini geçemedim güzelim,
Üzgünüm… Takılamadım peşine..
Duyguların sen olduğu o yerdeyim, hala.
Bazen kuru, sarı bir yaprak
Bazen gövdeden düşen bir dalım
Yolunu kaybetmiş bir kelebeğim..
Hatırla, “Hey! Rüzgarın kızı” diye seslendiğimi…
Giderken sürüklediklerinden değilim ben, bil.
Cevap vermedin, bir an baktın sadece.
Hala o bakışın esiriyim, ama gururlu
Hala o rüzgarı bekliyorum, yanımda dinecek
Kapılamam hiçbir rüzgara, kapılmadım
Rüzgar benim yanımda kalacak.
Sarı yaprakta olsam, düşen bir dal’da
Yolunu kaybetmiş bir kelebekte..
Ben kendi sonbaharımda kalacağım.
İster meltem ol, ister bora.
İster sıcak es, ister soğuk
Son demimde de olsam ben buradayım.
Yanım da kalacaksan eğer, gel.
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 15:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Çolakoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/27/son-dem-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!