Son Dem Şiiri - Koray Yıldıray

Ağzımın içi leş gibi kokuyor
Dökülen dişlerimden arta kalan plaklar
Göbeğim benden önce balkona varıyor.

Uykusuz geçen geceler
Duygusuz yaşam
Tadı tuzu yok çayın kahvenin
Alkolsüz midemde asit banyosu
Damaklarda nikotin sakızı tortuları
Kınalı parmaklar silik tırnak uçları
Şişkin göz torbaları gözler kan çanağı
Çapak çapak bulanık duygular

Başlamadan biten gün
İç organlarım iflas bayrağını çekti
Yanımdan geçen sarmısak soğan yedim sanıyor
Ya ne oluyor ben de anlayamadım
Bulanıyor içim bunalıyor dünyam
Şimdi kusacam içimdekileri
Sanki o zaman çokmu umurunda olacağım
Yanılmıyorsam aşkımız son demlerini yaşıyor…