Issız ve soğuk bir sabahtı
Sessizliği şairi aldı eline kalemini
Kırgındı umutlarına
Yaşlı gözleriyle süzdü bir an ufukları
“Unutulmayayım” dedi içinden
“Belki son kez hissedebiliyorum sensizliği
Yoksun artık benim dünyamda…”
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta