Issız ve soğuk bir sabahtı
Sessizliği şairi aldı eline kalemini
Kırgındı umutlarına
Yaşlı gözleriyle süzdü bir an ufukları
“Unutulmayayım” dedi içinden
“Belki son kez hissedebiliyorum sensizliği
Yoksun artık benim dünyamda…”
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum