Son Değil Şiiri - Bülent Öntaş

son gün diye bir şey yoktur
yarınlar var
yarınlardan öte yaşadıklarımız
umutlar
ilk gün gibi yeniden başlar
yeni sevdalarda yeşerir hayat
kıraç topraklarda filizlenir ilkyaz çiçekleri
baharda
arılar konarken bala
diner tüm ağrılar
gül açar dikenlerin arasında
düşünme
son dedikleri ne zaman
unut gitsin en son ne zaman sevdiğini
her sevmek bir başlangıçtır
ayrılmak son değil
umudunu yitirmeden yürüyenlere
yol kenarında bekleyenleri unut
onlar eremez muradına
bir de derin uykusundan uyanamayanlar
sen son değilsin
yürüyenlerin safında oldukça yüreğin
sonsuz bir hayat var
senin için baharda
sonbaharda
ağaçların yapraklarını döktüğüne aldanma
inan ki son değildir hiçbir bahar
düştüğü yerde solmaz sarı yapraklar
kış ortasında üşümek güzeldir
kimi zaman
kar altında saklanan sevdaları düşün
ilkbaharda yeşerecek
o güzel günler
sen aldanma akşam batan güneşin hüznüne
mutluluğun sonu yok
gülmek yakışır sabaha
akşamın kızıllığında geceyi bekleme
ay ışığında geceyi aydınlatıyorsa iki göz sevda
ilk gündür yaşanan
her sabah doğan güneşten önce