Son defa sarıl. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Kurşun gibi çöktü evrenin rengi
Seni kaybettiğim mor akşamlara.
En çok gülüşün özleten seni
Ayrılığın hüznü kondu dağlara.

Umutsuz bir yokluk bıraktın bana
Sevda denizinde çaresiz kaldım.
Affetmen için yalvardım sana
Ne affettin ne bana bir haber saldın.

Hiç bir iz yok senden, varlığın yalan
Anılarım hergün can çekişiyor
Cehennem kıyısında bir tek ben kalan
Zebaniler düşecek diye bekliyor.

Katlanmak çok zor yalnızlığıma
Umudu bitmiş son kazazedeyim
Sensizlik ölmekten beterdir bana
Bir kez daha sarıl öyle öleyim.