Gece çökünce içime, yalnızlık sarar beni
Sen ruhumda olmadan, neyleyim bedeni
Neyle ikna edeyim, böyle habesiz gideni
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Sensiz geçen her gün, nefesim daralıyor
İsminin geçtiği her yer, hasretini harlıyor
Yokluğun bir hançer, şu içerimi yaralıyor
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Dilim lal oldu, adını anmaya korkuyorum
Bıraktıgın acı için, sana lanet okuyorum
Bir berdoş oldum, şimdi içki kokuyorum
Ölüpde gitmeden son defa göreyin seni
Son defa seslensem, sesimi duyarmısın
Eski güllerin hatırını, bir kere sayarmısın
Vuslata ererken, elinle kabire koyarmısın
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Gözleri açık giti, yazdırma mezar taşıma
Tesadüfen olsun, son dafa çık karşıma
Saçlarımı okşar gibi, koy ellerini başıma
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Aşkın kalbimde iken, benimle gömülürse
Gözüm huzur dolacak, son defa görürse
Ruhum şad olacak, senle birlikte yürürse
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Gözlerim seni arar, çıkaca diye köşeden
İçerimin farkı kalmadı, kuru bir meşeden
Gönlüm masum kaldı, sen gideli neşeden
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Hiç bir Kelime yetmez, derdimi anlatmaya
Ne uyku ne huzur kaldı, yatakta yatmaya
Hayat güneşimin, süresi az kaldı batmaya
Ölüpde gitmeden, son defa göreyin seni
Kayıt Tarihi : 15.4.2025 03:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!