Son bu bekleyiş
sabrın ataklarında can verdi.
Kendimden uzaklara uğurladığım
yüreğim; sana kıydım, beni affet.
Bu ezgide dökülen şarkı değilmiş
ruhuma kıymışım bütün dik çıkışları.
Can durmuş suslar da vuruyor hayret
bu soğuk yalnızlığa düşen yine bendim.
Bir beden kımıldayışı gibi sarsıyor
sezgiler ölürken aşktan öncesi.
Yine ben bana, bana kaldım
bir kurşun sıcağında, menzilsiz.
Son defa yakıldım, belki son defa
kırıldım artık aşka yüzüm yok.
Kayıt Tarihi : 26.7.2014 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/26/son-defa-88.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)