Son Defa Şiiri - Merve Ceylan

Yalnızlık üzerine senfoni tüttürelim seninle.
Nargilemizden duman çıkmasın, içimize saklansın.
Bir çekişte bin dağ devrilsin ama yıkılmasın.
İki ayrı sol anahtarımız olsun.
Biri kapıyı açsın, diğeri kapıda kalsın.
İkisi de yanlıştan doğruları alsın, gitsin.

Gel, tek kişilik oyunda çift kişilik yastığı paylaşalım.
Söyleyenlerin inadına o yastıkta gocayalım.
Birken biz olursak, keşkelerimize bağlanalım.
Durduk yere, hiçliğimize ağlayalım.
Bir dilek tutalım kaymayan yıldızdan.
Kaydırakta sonlansın kurulmayan hayalimiz.

Son defa birlikte uyuyalım gecenin ayazında.
İlk önce tenlerimiz ayrışsın, dokunmayalım birbirimize.
Tahrik olursak içimizden, ruhlarımız çoğalsın.
Kehanet doğsun sabaha, şafak karanlığa aydınlansın.
Bir çıkmazın içinde sokak olalım, sevgililer duvarlarımıza yaslansın.
Her sevgili duvarımızda hatıra bıraksın.

Yeter ki,
Son defa birlikte uyanalım.
Bir elimiz olmasın, ölüme tek elle sarılalım.

15dört10 | 22:15
Mercey.