Ne kadar da severdim biliyorsun,
O karanfilleri getir son defa,
Neden beni sessizce dinliyorsun?
Bu tatlı dilleri bitir son defa.
Bilmem bu günlere nasıl ulaştık?
Neler engel oldu, neleri aştık,
İstemem yorganı istemem yastık,
Başımı dizinde yatır son defa,
Bir yolunu bulup fikrime erip,
Gönül bahçesinden özenle derip,
“Seversin” diyerek gülleri verip,
Elime dikeni batır son defa.
Sözde ustasındır, üstatsın şair,
Acı tatlı, iyi kötü vesair,
Bildiğin ne varsa sevdaya dair,
Yazıversen birkaç satır son defa.
Bu defa yıkamam gayrı bendimi,
Unuttum inan ki kendi kendimi,
Zaten yeşermeyen son ümidimi,
Ne çıkar elinle yitir son defa.
Kayıt Tarihi : 27.6.2003 10:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öznur Saka](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/06/27/son-defa-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!