Son Defa Şiiri - Erdal Açıkgöz

Ali dayı, o gece son defa yakmıştı
Yalnızlığının tek ortağı,
Odasının ışığını.

Kim bilir kaç yıl, kaç gece beklemişti
Sevdiğinin hatırasını.

Onu çağıran bir ses vardı
Ve oda gitmeliydi.

Boynuna taktığı ip, onun aşk ilmeği idi

Cansız bedeninin asılı olduğunu görenler,
Hiç şaşırmamıştı.

Bir gün bunu yapacağını biliyorlardı

Onun sevgiliye gidiş anını bekliyorlardı sadece

Ogün bugündü tarih ilk tanıştıkları gündü

Herkes üzgündü, o ise son defa güldü

“Her ölen ardında bir göz bıraksa daima gülen, hep gülen gözle olsa her ölen”