Son Defa Şiiri - Sevgi Uz

Bugün akşam karanlığı erken çöktü yüreğime
Yıldızları saymak için baktığımda gökyüzüne
Yok olan şehirde araken kaybolan gençliğime
Son defa el salladım yitirilen gerçekliğe

Kurumuş bir dalın kıpırdanışı duyduğum sesler
Boş odamın duvarlarında yankılanan heceler
Koyu gri bir sis perdesi sanki yıldızsız geceler
Son defa el salladım yanıtsız kaldı bilmeceler

Sahranın suya hasretliği gelir aklıma
Baktığımda sessizce uykuda olan ummana
Heybetinden kendinin dahi korktuğu dağlara
Son defa el salladım o buğulu bakışlara

Şehrin çöplüğünde darmadağın bir yaşam
Mazinin hangi güzelliğini alıp saklasam?
Nereye? Kime yetişeceğim delice koşsam?
Son defa el salladım, nafile çağlayan gibi coşsam

Yaşama olan inanç mıydı kaybolup giden?
Hayata tutkulu bağlar mıydı çözülüp kopan?
Geçmiş mi? Yoksa gelecek mi hazanda savrulan
Son defa el salladım, bu günü yaşadığım yalan.

29 Ocak 2001