kapatalım artık bu bahsi
boş verelim geçen günleri
son defa konuşalım seninle
hüzünle bakalım birbirimize
ne de çok delice severdik
sevgiyi sevmeyenlere de sevdirdik
hayat seninle güzeldi, rengarenk
sesler ne hoştu sesinle bir ahenk
gülüşün sanki kış güneşine naz
geliverirdi nevbahar ve yaz
hatırla geçen yaz parktaki çocuğu
onunla oynardık mutluluk oyunu
o oğlumuz biz mutlu bir eş
kardeşlerini hesaplardık ya üç ya beş
ama artık kapatalım bu bahsi
kalsın, öylece bırakalım geçmişi
her şey bitsin şimdi burada
dayanamam lütfen sen kal masada
ben gidiyorum üzülme, ağlarım
utanmam, ardıma dönüp dönüp bakarım
izin ver sarılayım sana son defa
gülüm her damla gözyaşına bin can feda
ama anla beni seni daha fazla üzemem
pembe dünyanı karanlığımla kirletemem
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 12:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!