Son Davet Şiiri - Mustafa Enes Gündüz

Geldi mahşer saati,
Şükür bitti tik taklar.
Herkesin beraati,
Sorular ardında var...

Sorgu, sual başlıyor,
İlk soru farz namazı.
Ve şeytan alkışlıyor,
Dinden hiç anlamazı...

Dünyada geziyordu,
Alnı secde görmezdi.
Namaz ne bilmiyordu,
Bilmek de istemezdi...

İlk soru başarısız,
Diğer soru edepten.
Edep bilmezdi arsız,
Ondan, kaybetti hepten...

Üçüncü sorudayken,
Hakkını yitirmişti.
Cehenneme giderken,
Birisi yetişmişti...

Gelen zat durun dedi,
Alaycı bir tavırla!
Sen İblis misin dedi?
Mağrur adam, kahırla!

Dedi evet, işte ben,
Gerçeklerle burdayım.
Din, iman bilmeyen sen,
Neden dersin dardayım?

Hep sözümü dinlerdin,
Şer yolundan giderdin.
Hakkı inkâr ederdin,
İşte murada erdin!

Adam dedi, "gitme dur",
Söyleyeceklerim var!
Madem ki sonum budur,
İnsanlığa lafım var..,

İblise aldanmayın,
Ey Muhammed ümmeti!
Günaha dadanmayın,
Ki, bulun selameti!

O, hep dost gözükerek,
İnsanları kandırır!
Günahı süsleyerek,
Sevap der, inandırır!

Öteler ötesinden,
Size haber gönderdim.
Cehennemin sesinden,
Ta görmeden ürperdim!

Keşke beni görseniz,
Eyleseniz ibadet.
Kıymetini bilseniz,
Gelmeden, o son davet..!