Artık hiç a/şık olmayacağım
olamam olamam ki
pejmürde yıkılmış perişan dolaşacağım olmaz ki eskisi gibi
ellerin ellerime dokunduğunda el ele uçmak isterdik gök kubbeye
karışmak isterdik Martı'lara
her yer mavi olurdu mavi görürdük baktığımız her yeri
hayat şiir gibiydi bize seninleyken
bak işte değişmem diyordun sen de değiştin
asla bundan böyle asla -a/şık olamam olamam ki
bütün o şaşaalı renkler kararır
biz seninle şıktık renkliydik sevinçtik heyacanımız dorukta
kesilirdi ayaklarımız yerden
şimdi bütün o maviler kara kapkara
zindan şimdi o renkli dünya
ne masmavi denizler ne o muhteşem gün batımları
ve dolunay öylesine gizemli- ne o gök kuşağı yedi renkli
çarpışan otolar dönme dolap
cocuksu coşkularımız
yalanmış aşkım
rüyaymış
hiç tatmamışız o mutlulukları
seninle biz hiç beraber olamamışız
yalanmış aşkımız
kabımıza sığamadığımız
gördüğümüz o pespembe dünya
hepsi yalanmış
üzüntünle üzüldüğüm sevincinle sevindiğim
her telefon sesinde havalara sıçradığım
birlikteyken geçen saatlerin bir dakika hükmünde olduğu
el eleyken dolu dolu yaşadığımız o büyülü saatler
koskocaman bir yalanmış
o günlere bir daha dönemeyiz dönmeyeceğiz dönemeyiz ki
artık hüzünlü şarkılar dinleyeceğiz
bir daha asla asla a/şık olmayacağım
olamayız
olamam ki
olamayız ki
dillere düşen aşk'ımızı bilenler
acıyan bakışlarla bakacaklar bize
mutlu çiftler gördüğümüzde kahrolacağız
kahrolacaksın
perişan pejmürde yalnız bir hüzün heykeli gibi
senin olmadığın yerlerde gezip
ağlayacağım biten aşkımıza
her şey rüya her şey yalanmış
mevsimler hep kış sokaklar alaca karanlık
güneş hep bulutta- baharı olmayan bir yaşamın
dik kayalıklarında kalbimiz kırık kalacağız
kara kader kara kapkara dantelini kara has ipeklerle
oya oya oyalayarak oyacak yüreklerimizi
hiç acı duymayacağız hislerimiz uyuşmuş umudumuz solmuş
bir hüzün tapınağı gibi orta yerde perperişan
kalacağız ki heyhat
çok geç anladık
gerçek sandığımız aşk
gerçek sandığımız o büyülü dünya yalanlarla
oyalayıp durmuş ikimizi de
o şarkıyı kulağına fısıldayan bendim sen dizlerimde uyurken
bu şarkı bizim olsun dediğimizde kelebekler gibi
kelebekler gibi uçuşan bizdik aşk'ın seromonisinde
bak şimdi halimiz içler acısı
pupa yelken giderken buz dağına çarptı aşk gemimiz
artık kara kaderin kara perdesi kara bir kedi siluetinde
girdi aramıza
perdelendik gölgeler kapladı üzerimizi
bundan böyle asla a/şık olmayacağım dağıtacağım kendimi
paralayacağım parça parça yıkık perişan pejmürde
bir yaşama hazırlayacağım kendimi
görüp üzüleceksin bu bize vurulan son darbeydi
deydi mi diye şimdi soralım kendimize
deydi mi aşk'ım
söyle deydi mi
yalanmış aşk
ne oldu bize
bize ne oldu
Yüksel Nimet Apel
8/Mart/2014/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 9.3.2014 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!