Son Darbe Şiiri - Ramazan Eroğlu

Yastığım her gece
Gözyaşımla ıslanırdı.
Derdimle inleyen duvarlar
Sanki üstüme yıkılırdı
Bilemezsin hasretinle
Ben nasıl yandım.
Her nefeste ismini
Hep yürekten andım.
Çölde su arar gibi
Ben seni aradım.
Bir taraftan hasretin
Beni yiyip bitiriyordu,
Diğer taraftan bir ses
“Bekle, gelecek.” diyordu
Ümitle ümitsizlik arasında
Gidip geliyordum.
Ellerimi Mevla’ya açıp
Seni diliyordum.
Gözlerime inanamadım.
Seni karşımda görünce.
Kalmadı gülüşünle
Aklımda kötü düşünce.
Aylar geçti aradan
Hem de şimşek hızıyla.
Nasıl yaşamışım ben sensiz
Yüreğimdeki sızıyla.
Her gün artıyordu
Birbirimize olan sevgimiz,
Birlikte çarpıyordu.
Aşk dolu kalbimiz.
Her engeli aşacaktık,
Ömür boyu mutluluğu
Doyasıya yaşayacaktık.
Yine bir gün ansızın
Terk edip gittin.
Bu son darbenle
Beni benden ettin.
Ne yapacağımı bilemedim.
Beni istemeyeni
Ben de istemem diyemedim.