Son damla hayat…
Yüreğimde yaşıyor sevgimin nefesi
İstediğim gözlerinden bir bakmandı
Görmediğin resimlere çizilmiş dostluğumuz
Sonsuzluk ta ekilip duygularda büyüdü…
Anlamazsın yüreğim dağlanır yokluğuna
Bir mıh çakılır sanki gözlerinden canıma
İçimde solar an ve an duyguların çiçeği
Dökülür bir bardaktan son damla hayat…
Uçarı duyguların kızıl şafağı atar ansızın
Bitmeyen umutların dikenli telleri batar
Geçemezsin kendinden ötelere sarkarak
Kör mayın dokunur patlar gibi yaşarsın…
Oktay ÇEKAL
09.10.2012–04.18
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/18/son-damla-hayat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!