Son Damla Şiiri - Ethem Turan

Seni, seninle yaşamayı isterken
Rüzgarın mırıltısındaki yalan sözlere inandın
Sonu bulunmayacak yola düşünmeden gittin
Ben seni,kıydığın yüreğimde taşıyacağım sonsuzluğa

Gidişlerin korkularından kurtulma olduğunu sanmıştın
Oysa,her gidiş bir şeyler koparıp bırakır
Yerini bilmediğin biryerlerinin acısını defalarca yaşatır
Her hatıra defalarca pişmanlık olur yüreğinde

Sevgiye açtığın yüreğinde
Gönül gözlerin yavaş yavaş kör olur
Her aldanış birazdaha kirletir ruhunu ve bedenini
Terkettiğin gibi dönüp gelemezsin artık

Geçen zamanda değişir çok şey
Yürekteki sevgi nefrete bırakır yerini
Aslında nefretin ardına saklanır orada durur
Gurur perde olur iki duygu arasında çıkıp haykıramaz seni seviyorum diye

Ayrılık nasır bağlatır sevdaların üzerinde
Göz yaşları çoktan kurumuş boş bakışlar almıştır yerini
Gidişindeki hüzünden eser kalmamıştır
Yeni yerlerde yeni Güneşler doğmuştur tutuşan ellerin üzerine

Zaman ilaç olmuştur bitmez denilen sevgiye
Bitmemiş olsada eskisinden eser kalmamıştır
Göz kapatılmadan hayat filmi geçerken gözünden
Bir kare yer alır canımın içi dediğin sevdiğinden

Pişmanlıkların en büyüğünü yaşarsın
Düşer gözünden iki damla
Neden bıraktı sardığı kollarından diye sitem edersin
Hala umut yaşar içinde verdiğin son nefeste olsa…

29/09/2008 02.19