sana kalan son damla bu
sakladığım son an, son lahza
belkide gözlerimden düşürmeye kıyamadığım,
toprağa…
gecelere küstüm senden ayrıldığım o eylül aksamı
ağladım anlamasamda sebebini hıçkırdım çocukca
yedi tepeli şehirde hep seni, bir tek seni
minarelerinde narinliğini, mavisinde tenini
bulutunda ellirini aradım.
martılarına umutlarımı,
simitçilerine sana açlığımı,
gemilerine taşıyamayacaklarından fazla olan sevdamı anlattım
denizler olmasada oralarda
yinede fırtınalarını bekledim.
kökümden koparsın dallarımı,
sensiz olamının cezasını cansızlığım ödesin dedim
ödetmedin…
hep o eylül, hep o soguk kaldı aklımda
ellerim ceplerimde başım önde balık ekmek yenen o yerde,
ben, kokunu aradım,
denizi olmayan diyarların denizkızıydın sen,
gecelerime doğacak günler kadar özledim
bugday yüzlüm bereketim kadınım,
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yuregıne saglık.
çok güzel bir final...tebrikler...
insanın içini bu kadar yakmasaydı..
kimse oturup da tek bir şiir yazmazdı..
TÜM YORUMLAR (3)