Son Cümle Şiiri - Turgay Türkmen

Gecemi üç’e böldüm,
Bir yüzünde önce seni,
Diğer yüzünde beni düşündüm.

Şafak ayazında,
İkimizin arasında,
Gülümseyen papatyayla,
Falımıza baktım.

Seviyor sevmiyor diyerek,
Yapraklarını,tek tek koparttım,
En son kalan yaprak,
En küçüğüydü.

Dişlerimin arasından,
Fısıltı halinde çıktı,
Son cümle,
Beni sev.

Bilmemki,
Şimdi,
Seviyormusun?
Sevmiyormusun beni?

Turgay TÜRKMEN__20.08.2010..Şafak ayazları.