Son Cuma, son akşam namazı
Belki, mevsimlerin son hazanı
İlk üflenen sur, son ölüm akşamı
Ya ilkbahar ya kış, ya da yazında.
Tecelli etmeden Allah’ın ihtişamı,
Fanilik de son gece, ilk ebedi anı
İkinci dem sur’a, İsrafil üfleyince,
Ruhların, bedenlerini giyme telaşı
Gelen gideni, giden geleni bilmez.
Ne gideni gelir, ne geleni gitmez.
Elinde asa, gönülde bir aza vardır,
Sanma ki, ümmetine şefaat etmez.
2020
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 28.12.2020 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)