Son Çıkış Şiiri - Emine Akkurt

Artık uçurumun kenarında değilim
En dibini gördüm
Söylesene hayat benden alacağın kaldı mı daha
Bin parçaya bölündüm her zerremi rüzgar savuruyor.

Acı okadar büyük ki
Bedende narkoz etkisiz
Tırnak uçlarımdan saç tellerime kadar hislerim ölüyor
Ruhumda kalan son gücümle acı bir feryat yükseliyor
Benden aldıklarınla doydun mu.

Bir söz vardır, köprüden önce son çıkış
Ben o çıkışı doğmadan kaçırmışım zaten
Son bir adres yazılıydı sevdaya dair
Onuda yırtık cebimde bıraktım
Anlayacağın sevgili son umududa elime sıkıştırdın
Sana ait ne varsa çıkmaz sokak.

Bir hevesdi sardı seni
Yüreğime öylesine göründün
Arkana bakmadan giderken
Enkazın altında bıraktın
Sen ölüme terk edilmişin ahını
Hangi tövbeyle temizleyeceksin söyle.