Son Çıkış Şiiri - Tamer Arabacı

Hissediyorum!
Çabaların sonucu bu!
Nihayet kaybediyorum seni,
Yüreğindeki minicik yerimi de
Böylece siliyorum şimdi.

Oysa bilmiyorsun
Hala nasıl kestiğini nefesimi.
Ve gecelerimi talan eden düşlerimi,
Her gün ölüp ölüp dirilmelerimi,
Bile bile cimriliğini hayatın
Defalarca avuç açıp dilenmelerimi,
Hiç birini, ama hiç birini bilmiyorsun.

Geldiğim yer uçurumdan önce son çıkış.
Önce yüreğim kabullenmedi.
Gönül dinlemedi bile!
Hislerim isyan etti.
Bir hataydı yaptığım, dualar yanlış.
Tek çare yaşarken ölmekti.

Kendimle kavgam bu!
Sensizlikle taçlandırdım değerini.
Asla bilmeyeceksin
Seni sevmelerin vazgeçilmezliğini.
Umurunda olmayacağım yine
Har zaman olduğu gibi.
Maziden biri işte,
Hatırlanmasa da olur babından
Hayatın gülümseten neşesi belki.

……………,

Şu an kulağımda sesin,
Varlığının büyüsü,
Aklımın var olma savaşı,
Ben istedim bu hale düşmeleri.

Anlıyorum ki!
Sevmek ve sen;
Paha biçilmez ikili.
Ve ben ödemeliyim bedelini.
Yine de sen,
Gördüğün gibi bil,
Bildiğin üzere haşret.
Bu gerçeklerle yaşamayı öğrenmeliyim.
Bazen sevdanın büyüklüğü,
Ondan vazgeçebilmekmiş,
İçim acıya acıya
Yüreğim kanaya kanaya
Düşüp yakandan buralara veda etmeliyim.

19.01.2017