Son Cemreler Düşünce Şiiri - Muhammed Okay

Uykusuz gözlerimde
Uzaklara bir yol kapı araladı.
Aldı içimi harabe bir seferilik,
Miadı doldu soğuk , boş duvarlara misafirlik.
O kadar uzağa gider miyim bilemem.
Gözümün feri kör kelebek ölüsü,
Dizlerimin bağı zifte bulanmış göçmen kuş sürüsü,
Gücümün gençliği de eli bastonlu bir ihtiyar artık.
Ama bu kıraç topraklara,
Bu bulanık puslu havaya,
Ayrılıkların lezzetli zehrine bandırılmış bu solgun baharlara
Ömrümün son cemreleri düşünce
Uyanacak en kör uykulardan kelebekler,
Yol tepecek kısrak sütüyle doyurulmuş kuşlar.
Kanat çırptıkça kuşlarım,kelebeklerim
Koparacak her baharımı zehirli tohumlarından,
Koparacak her ölümü ruhumun çiçeğe kesmiş dallarından.
İşte o an
İşte tam da o vakit dirilecek bedenimdeki yorgun ihtiyar,
Çözecek içimdeki tüm zincirleri,
Aralayacak yedi sürgülü çelik kapıları.
Sonrasında da beni yine yollarına,
Yolları yine uzaklığın ev sahibi sana getirecek.