Sonbaharda esti ayrılık rüzgârı
Hiç ummadığımız bir anda yakalandık
Ayrılık denen o kaypak türküye
Filizlenmez kalbimde bekleyen umut tohumu
Hasretin götürür beni bambaşka dünyalara
Ararım ruhumu sensizliğin sokağında
Bir mum ışığı çarpar gözlerime
Hatırlatır bana eski günlerimizi yine
Bağıra bağıra ağlamak ister canım
Sağanak sağanak yağan yağmur çarpar bedenime
İçimdeki ateşi söndürmeye yetmez ama
Tek çare kalır geriye son çare
Ya sen ya ölüm!
Kayıt Tarihi : 24.2.2023 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!