Son çağrı Şiiri - Nurettin Kurtuluş

ve
seni sokaklara terkedeceğim
milyonlarca insanın yürüdüğü
sevdiği sevindiği
kara gözlü kara saçlı
sarı saçlı mavi gözlü
eli güneş tutan çocukların
çiçekler gibi açtığı
korkunun olmayacağı
o güzelim sokaklara
istersen yine yalnız kalabilirsin
senin bileceğin iş
istersen aşkı varsaymayabilirsin
varlığı zul sayabilirsin
ve
büyük taksim tepesine gitmeyip de
karanlık köşenin birine çekilip
votkalı biranı içebilirsin
gizli gizli
ve
sevgiyi gözleyebilirsin
kaçabilirsin istersen bu sokaklardan
senin bileceğin iş
gideceğin bir yer varsa
kalmışsa
ve
karanlık bir başkada
umarsızlığına sığınıp
utanabilir
ağlayabilirsin
ve
altmış kurşunu unutup
bu sokaklara çirkin kalabilirsin
senin bileceğin iş
o zaman
yolun
kör olsun....

Ekim 2000 Stöcken