Son Çağrı Şiiri - Şentürk Dursun

Aşkın yeşerdiği gönül bağına
Sevgi tohumları ekilirken gel
Felek haciz koydu gençlik çağına
Ağaran saçlarım dökülürken gel

İçimdeki ateş, döndü volkana
Ne yağmura pes dedi, ne de tufana
Yıllardır bekledim gelmedin bana
Hiç değil kefenim dikilirken gel

Yalana döndürdün, her gerçeğimi
Bir taşa çevirdin, bu yüreğimi
Ne olur kabul et, son dileğimi
Tabuta son çivi çakılırken gel

Ne kadar bağırsam, yok beni duyan
Seni düşünürüm, her saat her an
Kabire girmeden, kefen altından
Yüzüme son defa bakılırken gel

Kara bulutlar var, sanki başımda
Hicranlar gizlidir her gözyaşımda
Dostlarım toplanıp mezar taşımda
Ardımdan ağıtlar yakılırken gel

ŞENTÜRK DURSUN