Son Buse Şiiri - Rec Dan

Huzur, mutluluk, sevgi, aşk önceden hep riya idi
Ki aksi sedan yoktu benliğimde, sen yoktun
Hayat sözlüğüm tekrar yazılıyor ellerinde
Yüreğim kabarıyor taa ki dilime kadar
Seni görünce aksi cemalim düşüyor ayaklarıma kadar

Her tebessümünde simandan adene bir kapı aralanıyor
Cehrem hep sana dönük, boynum hep sana bükük duruyor
Ayçiçeğinin nura duruşu gibi,
Günebakanın güneşe karşı koyamayışı gibi
Seninle akmıyor sanki mirattaki silüeti endamım
Hayat nehrinde yıkanan Herakleitos gibi adamım

Bakıyorum da geriye
Bir nefes misali geçen ömürde, hayat çizgisindeki menzilsiz ve miskin bir adam iken
Bedeni yorgun, gözleri piri bitap içinde iken
Lütfünla sevgine mahzar olup ne hale geldim!
Yıldızının ışığında kozadan çıkan kelebek gibi tüm yüklerimden kurtulup
Bengisun olmaya geldim.