Hazan mevsiminde,yapaklar savrulurken rüzgarla,
Tüm hafifliğinle yükseleceksin semaya
Son ağırlığını taşıyacak omuzlar
Son alkışlar son şiirini fısıldayacak dudaklar
Herkes geçecek bu yoldan,kalmadı ne Fatih ne Yavuz’lar.
Güneşin kızıllığı mora dönüşürken,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Gülseren Hanım,
Şiir güzel de,nereden çıktı şimdi bu karamsarlık ?
Masmavi gökyüzü,kışın bile bizi mahzun bırakmayan Güneş,sevgi,huzur ve yaşama sarılmak varken....
Şiirinizi kutluyor,size mutluluklar diliyorum,
Saygılarımla,
Ünal Beşkese
Yüreğiniz dert görmesin. Tebrikler
her şey boş
ve her şey hiç bir şey
ne kadar haklısınız...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta