Hazan mevsiminde,yapaklar savrulurken rüzgarla,
Tüm hafifliğinle yükseleceksin semaya
Son ağırlığını taşıyacak omuzlar
Son alkışlar son şiirini fısıldayacak dudaklar
Herkes geçecek bu yoldan,kalmadı ne Fatih ne Yavuz’lar.
Güneşin kızıllığı mora dönüşürken,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Gülseren Hanım,
Şiir güzel de,nereden çıktı şimdi bu karamsarlık ?
Masmavi gökyüzü,kışın bile bizi mahzun bırakmayan Güneş,sevgi,huzur ve yaşama sarılmak varken....
Şiirinizi kutluyor,size mutluluklar diliyorum,
Saygılarımla,
Ünal Beşkese
Yüreğiniz dert görmesin. Tebrikler
her şey boş
ve her şey hiç bir şey
ne kadar haklısınız...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta