Gürültünün ortasında sessizlik
Krizlerin ortasında dinginlik
Ne zordur? Bilinmez
Ne güzeldir? Düşünülmez
Sessizliklerin ortasında çığlık
Durağanlıklarda hareketlilik
Ne eylemdir? Bilinmez
Ne idealdir? Düşünülmez
Bir sessizlik olsam gürültülerde
Dinginliğe ulaşsam krizlerde
Bir çığlık olsam sessizliklerde
Eyleme dönüşsem eylemsizliklerde
İnsana özgü, insanca var olabilsem
Giden gitti, kalan ömrümü verebilsem
Bilirim aydınlık doğacak karanlığıma
Işıklar saçılacak yalan giydirilmiş inancıma
Zaman akıp giderken hoyratçasına
Bir masal yazmak gerek yaşamın ortasına
Putlar yıkılırken önümde / önümüzde
Başım, başlarımız yükselir özgürce göklere
Şanlı tapınakların önünden geçerken
Yalanları, riyakârlıkları yerlere çalınırken
Yıkılır tabuların, taassupların direkleri
Kaybolur “kulları kul” eden düşünceleri
Yalan rüzgârıyla süslenmiş yaşamlar
Savrulurken etrafımda, çırpınır kanatlar
Hep bir ağızdan ses verirler yaşama
Duyabiline, haykırışları vardır insanca
Kırılsın putlar
Yıkılsın tabular
Uçuşsun özgürce kanatlar
Son bulsun dökülen ağıtlar
05.06.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 5.6.2009 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıkılsın tabular
Uçuşsun özgürce kanatlar
Son bulsun dökülen ağıtlar
Dileklerinize aynen katılıyorum. Saygılarımla.
saygılar sunarım sayın şair.
TÜM YORUMLAR (22)